තහනම් පෙමකට කප්පම් ගෙවා නට්‌ටං වූ ව්‍යාපාරියකුගේ ඇත්ත කතාව


වැල්ලවත්ත යනු දෙනෝදහක්‌ නිතරම ගැවසෙන කලබල නගරයකි. තට්‌ටු නිවාස හා අහස වසාලන තාප්ප වලින් සමන්විත වැල්ලවත්ත ප්‍රදේශයේ හෝටල් ද, එමට ඇත. මේ හෝටල් කාමරවලට දිනකට යනෙන පෙම්වතුන්ගේ ගණන මෙතෙකැයි කියා කිව නොහැකිය. සෙනසුරාදා, ඉරිදා සහ රජයේ නිවාඩු දිනවල මේ කියන හෝටල්වල කාමර පිරී ඉතිරී යන්නේ පෙම්වතුන්ගෙනි. මේ පෙම්වතුන් අතර සියයට අනූවකට වඩා සිටින්නේ අනියම් පෙම්වතුන්ය.

මීට දින කිහිපයකට උඩදී කොළඹ ප්‍රදේශයේ කෝටිපති ව්‍යාපාරිකයකු සිය මෝටර් රථය වැල්ලවත්ත ප්‍රදේශයේ එක්‌තරා හෝටලයක්‌ වෙත ගමන් කළේ හෝටල් කාමරයක්‌ වෙන්කර ගත් පසුවය.

මෙම ව්‍යාපාරිකයා හතළිස්‌ නව හැවිරිදිය. ඔහුට කොළඹ, එක්‌තරා තැනක කාර්යාලයක්‌ තිබිණි. මෙම කාර්යාලයේ කටයුතු සඳහා විසිදෙහැවිරිදි තරුණියක සේවයට ආවේ මීට ටික දිනකට පෙරාතුවය.

ඇය සුරූපීය, නෙත් කාන්තියෙන් බැබළේ, රෝස තොල් පෙති අතරින් මතුවූයේ මුතුකැට පෙළකි. සම්මුඛ පරීක්‍ෂණයක්‌ නමට තිබ්බද, විසිදෙහැවිරිදි ඒ සුරූපී තරුණිය දුටු මුල් තත්පරයේදීම රැකියාවට තෝරා ගන්නට ව්‍යාපාරිකයා දෙවරක්‌ කල්පනා කළේ නැත.

ව්‍යාපාරික කටයුතු අතරේ ටික දිනකින්ම ව්‍යාපාරිකයාගේ අනියම් බිරිඳ වීමට ඒ සුරූපී තරුණියට සිදු වූයේ මුදල් ද, තෑගි භෝගද ව්‍යාපාරිකයා ඇයට තිළිණ කරන්නට වූ පසුවය. හතළිස්‌නව හැවිරිදි මේ ව්‍යාපාරිකයාට මේ මුවැත්තිය පෙනුණේ පෙර පිනකට පහළ වූ සුර දූතියක්‌ ලෙසිනි. දෙදෙනා පෙමින් බැඳිණි. මුළු ආත්මයම බන්දේසියේ තබා ව්‍යාපාරිකයාට පුදදෙන්නට ඇය පෙළඹුණේ ද පියවරෙන් පියවරය.

එදා මේ ව්‍යාපාරිකයා වැල්ලවත්තට ආවේ ද මේ කියන සුරූපී, දඟකාර, කෙළිලොල් තරුණියද මෝටර් රථයේ වාඩිකරවාගෙනය. මොවුන් මේ හෝටලයට ආවේ පුරුදු තැන එතැන නිසාය.

දෙදෙනා හෝටල් කාමරයට වැදී දොර වසාගත්තේ ද නොඉවසිල්ලෙනි.

මේ මෝටර් රථය හෝටලයට පිවිසෙන අයුරුත්, හතළිස්‌ නව හැවිරිදි ව්‍යාපාරිකයා මේ බාල වයසේ තරුණිය තුරුලු කරගෙන හෝටල් කාමරයට යන අයුරු කිසිවකු බලා සිටින වගක්‌ ඔවුන්ට දැනුණේ නැත.

නමුත් යමක්‌ සිදු වෙමින් තිබිණි.

ඔවුනගේම ලෝකයක තනි වී ඇති තරම් සතුටු වූ පසු මේ දෙදෙනා හෝටල් කාමරයෙන් එළියට පිවිසියේ අලුතින් දැමූ මේකප් ද තවත් සකසමිනි.

"අන්න අරුන් දෙන්න කාරෙකට නඟිනවා." මොවුන්ගේ හොර ගමන නිරීක්‍ෂණය කරමින් සිටි අයකු තවකෙකුට කීවේ දුරකථන ඇමතුමක්‌ දෙමිනි.

"හරි... අපි රෙඩි" අනෙක්‌ කෙළවරේ සිටි පුද්ගලයා කීවේ මෝටර් රථය පණගන්වන ගමන්ය.

මේ කියන හතළිස්‌ නව හැවිරිදි ව්‍යාපාරිකයාත්, විසි දෙහැවිරිදි පෙම්වතියත් සතුටින් ඔවුන් පැමිණි කාරයට නැඟී, හෝටලයෙන් එළියට එමින් සිටියහ.

ඔවුන් සිටියේ ඔවුන්ගේ ලෝකයේය

"බබී මම ඔයාව ගෙදරටම ගිහින් දාන්නම්" මෝටර් රථය වැල්ලවත්තෙන් මිදී ඉදිරියට ධාවනය වන්නට විය.

ඔවුන් පසුපස ලුහුබඳින පිරිසක්‌ සිටින වග මේ ව්‍යාපාරිකයා දැන සිටියේ නැත.

"ගුඩ් බායි" දෙදෙනා සමුගත්තේ මෝටර් රථයෙන් බැස යන්නට පෙර අවසන් වරටත් උණුසුම් හාදුවක්‌ දීමෙන් පසුවය.

මේ සියල්ලම බලා සිටි පිරිසක්‌ සිටි වග ඒ වනතුරුම ව්‍යාපාරිකයා හෝ පෙම්වතිය දුටුවේ නැත.

ව්‍යාපාරිකයා මෝටර් රථය හරවාගෙන ඔහුගේ නිවසට යමින් සිටියේය.

මෝටර් රථය තුම්මුල්ල හන්දිය වෙතට එනවිටත්, ඔහු ලුහුබඳිමින් තිබූ මෝටර් රථය තිබුණේ ව්‍යාපාරිකයාගේ මෝටර් රථයට පිටුපසිනි. සැණින් පිටුපස තිබූ මෝටර් රථය පැමිණ ව්‍යාපාරිකයාගේ මෝටර් රථය පසුකර ඉදිරියෙන් නතර කෙරිණි.

මිස්‌ටර් පොඩ්ඩක්‌ කාරෙක නතර කරන්න. බිමට බැසගත් එකෙකු ව්‍යාපාරිකයා ගමන්ගත් මෝටර් රථය නතර කළේ අතින් සංඥ කරමිනි.

"අපි තමුන්ව වැල්ලවත්තෙ ඉඳලම ෆලෝ කළා."

"ඇයි මොකද?" ව්‍යාපාරිකයා තැති ගත්තේ වැල්ලවත්ත ගමන පිළිබඳ කී නිසාය.

"අපි වලාන දූෂණ මර්දන පොලිසියෙන්"

ව්‍යාපාරිකයාට හීන් දාඩිය දැම්මේ මේ මොන හෙණයක්‌ ද කියා අවබෝධ නොවූ නිසාය.

"ඇයි මොකද?" ව්‍යාපාරිකයා විමසුවේය.

"තමුන් බාල වයස්‌කාර තරුණියක්‌ එක්‌ක හෝටලේ බුදියගන්න එක වරදක්‌ නෙවෙයිද? තමුසෙල වගේ මිනිස්‌සු ගැන හොයන එක අපේ රාජකාරිය.

"අනේ ප්ලීස්‌ සර්. මේක අපි කතාකරලා බේරගමු" ව්‍යාපාරිකයාට කියෑවිණි.

එකෙකු දුරකථනය අතට ගත්තේ "නෑ නෑ රටේ අපචාර දූෂණ මඬින එක අපේ රාජකාරිය යෑයි කියමිනි.

"චීµa මෑන් අල්ල ගත්තා." දුරකථනයෙන් ඔහු කතා කළේ පොලිස්‌ ප්‍රධානියාට යෑයි ව්‍යාපාරිකයාට වැටහිණි.

"නෑ සර්. මේක දුරදිග ගියොත් ප්‍රශ්න ගොඩයි. මම කොහොමද ගෙදර අයට, නෑදෑයන්ට මුහුණ දෙන්නෙ. වස ලඡ්ජාවක්‌නෙ වෙන්නෙ. ගොඩින් බේරගමු" ව්‍යාපාරිකයා ආයාචනා කළේය.

"දැන්ද ගෙදර අය ගැන ලඡ්ජා හිතෙන්නෙ" පොලිස්‌ භාෂාවෙන්ම පෙරළා ප්‍රශ්න නැඟිණි.

"හරි තමුන්ට මේ ප්‍රශ්නෙ ගොඩින් බේර ගන්න ක්‍රමයක්‌ තියෙනවද?"

"කියන්න මම ඕනෑ දෙයක්‌ කරන්නම්" ව්‍යාපාරිකයා කීවේ බියෙනි.

"තමුන් මොනවද කරන්නේ" 

"බිස්‌නස්‌ සර්"

"එහෙනම් සල්ලි වලින් ප්‍රශ්නයක්‌ නෑනේ" පොලිස්‌ භාෂාවෙන් ප්‍රශ්න ඇසිණි.

"හරි අපිට රුපියල් ලක්‍ෂයක්‌ දෙනවා වැඩේ ඉවරයිනේ." ගනුදෙනුව ආවේ ඒ විදිහටය.

"මගෙ ළඟ එච්චර සල්ලි දැන් නෑ සර්. ව්‍යාපාරිකයා කීවේ මුදල් පසුම්බිය දිගහැර පෙන්වමිනි.

"සල්ලි අතේ නැත්නම් ඔය ෙච්න් එක තියෙන්නේ. ඒක උගස්‌ කරලා සල්ලි දෙනවා" ව්‍යාපාරිකයාට ගැලවීමට ඇති එකම මඟ මේ ඉල්ලන මුදල් දීම යෑයි ඒ වනවිටත් අවබෝධ වී තිබිණි.

ව්‍යාපාරිකයා ලඡ්ජාව වසා ගැනීමට ඇති එකම මග එය වූ නිසා ළඟම තිබූ බැංකුවකට ගොස්‌ ගෙල බැඳ තිබූ ලක්‍ෂ ගණනක්‌ වටිනා ෙච්න් පට උගසට තබා රුපියල් 1,20,000 ක්‌ ගෙනැවිත් වලාන පොලිසියේ යෑයි කියාගත් තිදෙනා අත තබා ඔවුනට සමුදී යන්නට ගියේය.

හිතේ තිබූ ලොකු බරක්‌ සැහැල්ලු වී යද්දී ගෙල බැඳි රන් මාලය පිළිබඳවත්, රුපියල් 120,000ට වූ දේ පිළිබඳවත් ව්‍යාපාරිකයාගේ සිතට තදබල කම්පනයක්‌ ඇතිකර තිබිණි. හේ නිවසට ගොස්‌ කල්පනා කළේ ද සිදුවූ නස්‌පැත්තිය ගැනය.

අනියම් සම්බන්ධ මොන තරම් ප්‍රශ්න ඇති කරන දෙයක්‌ දැයි ව්‍යාපාරිකයාට හොඳටම අවබෝධ වූයේ ද එදාය.

සිද්ධිය එලෙස විසඳුණ ද ව්‍යාපාරිකයාගේ සිත යට මේ ගිනිගොඩ වරින් වර ඇවිළී සිතට වද දෙන්නට වන්හ.

දිනක්‌ මොහුට පොලිසියේ මිතුරකු මුණගැසිණි. කලක්‌ තිස්‌සේම ගජ මිතුරකු වූ ඔහුට මේ සිද්ධිය කිව යුතු යෑයි ව්‍යාපාරිකයාට සිතුණේ ද ඒ සිද්ධිය සිතට දිගින් දිගටම වද දෙන්නට වූ නිසාය.

මොන පිස්‌සුවක්‌ද? පොලිසියේ එහෙම යුනිට්‌ නෑ. අවුරුදු දහඅට පිරුණු කෙල්ලක්‌ අරන්, අකැමැත්තක්‌ නැත්නම් හෝටලයකට යන්න පොලිසියෙන් අවසර ගන්න ඕනේ නෑ, උඹ කාට හරි රැවටිලා. පොලිස්‌ නිලධාරියා කී දෙයින් ව්‍යාපාරිකයාට පියවි සිහිය ලැබිණි.

උඹ ගිහින් පොලිසියේ පැමිණිල්ලක්‌ දාපන්.

බම්බලපිටිය පොලිසියට පැමිණිල්ල ආවේ ඊට පසුවය.

පැමිණිල්ල පොලිස්‌ පොතේ ලියෑවිණි.

කොළඹ අපරාධ කොට්‌ඨාසයේ අධ්‍යක්‍ෂ සහකාර පොලිස්‌ අධිකාරි නුවන් වෙදසිංහ සිද්ධිය පිළිබඳ පරීක්‍ෂණ ආරම්භ කළේ අපරාධ හා සැලසුම් සහගත කොල්ලකෑම් පිළිබඳ විමර්ශන කර ඇති පළපුරුද්දට අනුව කදිම සැලසුමක්‌ද සකසමිනි. 

මුලින්ම කළේ පොලිස්‌ නිලධාරීන් ආ මෝටර් රථයේ තොරතුරු සෙවීමය. මෝටර් රථයේ අංකය, සොයාගත් පොලිසිය ඒ ඔස්‌සේ කළ පරීක්‍ෂණයට අනුව වත්තල ප්‍රදේශයේ වාහන කුලියට දෙන ස්‌ථානයක වාහනය තිබෙන බව සොයා ගැනිණි. වාහන කුලියට ලබාදෙන ව්‍යාපාරිකයා පොලිසියට ගෙන්වා කට උත්තර ගත්තේ ඊට පසුවය. අදාළ දවසේ වාහනය ඒ අනුව වාහන කුලියට දෙන ස්‌ථානයේ හිමිකරු පොලිසියට කැඳවීම සිදු විය.

සර්..... මොකක්‌ද කේස්‌ එක" වාහන හිමිකරු අපරාධ කොට්‌ඨාසයේ අධ්‍යක්‍ෂ නුවන් වෙදසිංහ හමුවේ අසා සිටියේ ය.

මෙන්න මේ දවසේ, කවුද අහවල් අංකය දරන වාහනය අරගෙන ගියේ.

ඒ අනුව කුලී රථය රැගෙන ගිය පුද්ගලයාගේ පැටිකිරිය පොලිසිය අතට පත්විය. ඔහුගේ දුරකථන අංකයද පොලිසිය අතට පත්විය.

අපි පොලිසියෙන්. තමුන්ට එරෙහිව පොලිසියට පැමිණිල්ලක්‌ ලැබිලා තියෙනවා. අහවල් දවසේ පොලිසියට එන්න. එම පුද්ගලයාට දැන්වීය.

ඔහු දස අතේ කල්පනා කළේය. මොකක්‌ද පැමිණිල්ල වැඩේ ගැස්‌සිලාද? ඔහුට සිතිණි. මචන් මම අහවලා. මට එරෙහිව පොලිසියේ පැමිණිල්ලක්‌ තියෙනවා. පොලිසියට එන්න කියලා දන්වලා තියෙනවා. පොඩ්ඩක්‌ ගිහින් බලමුද? ඔහු මිතුරු පොලිස්‌ නිලධාරියාගේ උදව් පැතුවේ එය ආරක්‌ෂාවට හොඳ නිසාය.

මිතුරු පොලිස්‌ නිලධාරියා සමඟ අපරාධ කොට්‌ඨාසයට සැකකරු ගියේ මොන ප්‍රශ්නය වුවත් ගොඩින් බේරා ගැනීමේ ෙච්තනාවෙනි.

සියල්ල උඩුයටිකුරු විය. පොලිසියේ සිටි රාළහාමි කෙනෙකු මේ කියන සැකකරු හොඳට හඳුනන අයෙකි.

"සර්.... අර ඇවිල්ල ඉන්නෙ මම දන්නා පොලිසියේ හිටපු කොස්‌තාපල් කෙනෙක්‌. මෑන් පොලිසියෙන් අස්‌කළේ කේස්‌ වගයක්‌ හින්දා. සර් මෑන් රොබරි කාරයෙක්‌" එම රාළහාමි සහකාර පොලිස්‌ අධිකාරිවරයා හමුවේ කියා සිටියේය.

සැකකරු පොලිස්‌ දෙපාර්තමේන්තුවෙන් අස්‌කළ හිටපු කොස්‌තාපල් කෙනෙකි. පොලිසිය ප්‍රශ්න කරන්නට ගත් පසු සැකකරු සියල්ලම හෙළි කළේය.

"සර්... මම ඇත්තම කියන්නම්" 

"කියපන් බලන්න ඇත්ත."

මම පොලිසියෙන් අස්‌කළාට පස්‌සෙ ජීවත් වෙන්න ක්‍රමයක්‌ හෙව්වා. මමයි තව දෙන්නෙකුයි එකතුවෙලා හෝටල් කාමරවලට එන සල්ලිකාර හොර කපල් ෆලෝ කළා. මේ එන අයගෙන් බහුතරය බැඳලා පස්‌සෙ වෙන වෙන පොඩි කෙල්ලො අරන් හෝටල් කාමරවලට රිංගනවා. අපි මේ හොර කපල් ෆලෝ කරලා. උන්ව බය කරලා සල්ලි ගත්තා." සැකකරු පාපොච්ඡාරණය කළේ එලෙසිනි.

"ඔව් සර් සමහරු අවුරුදු පනහ පැනපු උන්. උන් අරන් එන්නෙ අවුරුදු දහඅටේ කෙල්ලො. සමහර බැඳපු ගෑනු. තරුණ කොල්ලො එක්‌ක තමයි කාමරවලට එන්නෙ. මුන් සමහරු පෝසත්තු. නැත්නම් කොම්පැණිවල ප්‍රධානීන්. රාජ්‍ය ආයතනවල ඉහළ තනතුරු දරන උන්. අපි පොලිසියෙන්, යමු පොලිසියට කියපු ගමන් උන් බය වෙනවා."

තමුන් මේ වගේ කප්පම් කීයක්‌ ගත්තද? පොලිසිය තදින්ම ප්‍රශ්න කළ පසු තවත් කරුණු හෙළි විය.

රුපියල් 125,000, රු. 120,000 රුපියල් 15,000, රුපියල් 35,000 බැගින් හොර කපල්වලින් මොවුන් ගත් කප්පම් සිද්ධීන් පහක්‌ම පොලිසිය අනාවරණය කරගෙන ඇත. කොටහේන, වත්තල, බම්බලපිටිය, වැල්ලවත්ත, කිරිබත්ගොඩ ආදී ප්‍රදේශ ගණනාවකම සැරිසරමින්, ඔත්තුකරුවන්ද යොදාගෙන මොවුන් තිදෙනා හොර කපල්වලින් කප්පම් රැගෙන ඇතැයි අනාවරණය වුණේය.

මේ හිටපු පොලිස්‌ කොස්‌තාපල්වරයාට අමතරව සිටි එක්‌ අයකු කලක්‌ ජපානයේ රැකියා කර, ඒ මුදල්ද කාබාසිනියා කරගෙන මෙම කප්පම් කල්ලියට සම්බන්ධ වූ අයෙකි. අනෙක්‌ පුද්ගලයා කෝටිපති ව්‍යාපාරිකයකුගේ පුතෙකි. ඒ කෝටිපති ව්‍යාපාරික පියා මිය ගොසිනි. ඔහු හරි හම්බ කළ මුදල් මොහු කැසිනෝ සූදුවට දමා ව්‍යාපාර බංකොලොත් කරගෙන සිටි පුද්ගලයෙකි. මේ තිදෙනාම මිතුරන් වී ඇත්තේද කැසිනෝ ශාලාවලදී මුණගැසී දැන හඳුනා ගැනීමෙනි. හොර කපල්වලින් ගන්නා මුදල්ද මොවුන් කැසිනෝ ගැසීමට යොදා ඇතැයි හෙළිවී ඇත.

අනෙක්‌ දෙදෙනාද පොලිස්‌ ප්‍රශ්න කිරීම්වලට ලක්‌විය.

කැසිනෝ ශාලාවලට යන එන උන් මුදල් සෙවීමට ඕනෑම අමන වැඩක්‌ කරති. රටපුරා හෝටල් කාමරය. මේවාට යන එන උදවිය පිළිබඳව අපි නිරීක්‍ෂණය කළෙමු.

හෝටල් සේවකයන්ගෙන්ද අපි යම් යම් කාරණා පිළිබඳ විමසුවෙමු.

මේ කාමරවලට එන අයගෙන් සියයට අනූවකට වඩා වැඩි පිරිසක්‌ කසාද බැඳලා දරු මල්ලන් සිටින අයයි. ඇතැම් පිරිමින් අවුරුදු පනහ ඉක්‌මවූ අයයි. ඔවුන් රැගෙන එන්නේ වයස අවුරුදු දහඅට, දහනවය වයසේ තරුණියන්ය. සමහරුන්ගේ ලිංගික අවශ්‍යතා විකෘති ඒවාය. සමහර ඒවා පුවත්පතක සඳහන් කරන්නට පවා නොහැකි ඒවාය. මේ එන තරුණියන් ඇතැම් විට එන්නේ මුදලට, තෑගිභෝගවලට රැවටීය. තවත් අය එන්නේ ආයතනයේ බොස්‌ගෙන් රැකියාව බේරා ගැනීමටය. තවත් අය එන්නේ තිබෙන දැඩි ලිංගික අවශ්‍යතා පිරිමසා ගැනීමටය.

මේ කප්පම් කල්ලිය හොඳට ඒ එන පිරිස්‌ පිළිබඳ සොයා බලා ඇත. ඒ සොයා බැලීම්වලට අනුව ඉතා පහසුවෙන්ම කප්පම් ගත හැකි බව ඒ අයට අවබෝධ වී තිබිණි. පාසල් යන වයසේ දරුවන්ද හෝටල් කාමරවලට රැගෙන එන අවස්‌ථා ඇතැයි කප්පම් කල්ලිය පවසා ඇත.

අන්තිමේදී මේ කප්පම් කල්ලියේ කටයුතු ගැස්‌සී ගියේ එලෙසිනි.

මේ වර්ගයේ කප්පම් කල්ලියක්‌ පොලිසියට හමුවූ පළමු අවස්‌ථාව මෙය විය යුතුය. මේ වර්ගයේ කප්පම් කල්ලි තවත් සිටින්නට බැරිකමක්‌ නැත.

දැන් මේ රටේ සදාචාරය, සංස්‌කෘතිය, සභ්‍යත්වය එහෙමපිටින්ම කණපිට පෙරළී ඇත. සංගීතය, ගීත, නාට්‍ය හරහා දිග හැරෙන්නේ අසම්මත ප්‍රේමයේ සොඳුරු බවය. ඒවාට මාධ්‍යවලින් දෙන වටිනාකම, සාධාරණත්වය පුදුමසහගත තත්ත්වයට වැටී හමාරය. අනියම් ප්‍රේමය, නියම ප්‍රේමය දෙවැනි තැනට දමා ඇත. රටපුරා, වෙරළ ආශ්‍රිතව හෝටල් කාමර ඉදිකරන හැටියෙන්ම කාමරවල අවශ්‍යතාව පෙනේ. මේවාට රිංගන්නට තරුණියන් අවශ්‍යය. තරුණියන් ඕනෑවට වඩා පැටව් ගසන්නට නොහැකිය. අනියම් ප්‍රේමය මේ හැටි සමාජ ගත කරන්නේ ඒ අවශ්‍යතාව වෙනුවෙනි. මෙරට විද්යුත් මාධ්‍යවලින් ඉටුකරන්නේ ඒ අවශ්‍යතාව නොවේද?

අපට දුක අපි පිළිබඳව නොව ඊළඟ පරපුර ගැනය. ඒ පරපුර මේ ඉදිකරන හෝටල් කාමරවලට වී ලිංගික සූරාකෑමට ලක්‌වන විට රටට යන කල කුමක්‌ වනු ඇතිද? විරහව ශෝකයකි. ඒ ශෝකය රසය. කවීහු එකල විරහ වේදනාව පිළිබඳ කවි ලියුවේ ඒ ශෝකී රසය විඳීමට පමණි. දැන් මේ සමාජගත වන්නේ විරහ වේදනාව, අසම්මත ඇසුරෙන් අහවර කිරීමටය. ඇත්ත ඒකය.

මෙවැනි කප්පම් කල්ලි හෙට අනිද්දාට බුරුතු පිටින් සංවිධානය විමද වැළැක්‌විය නොහැකිය. කොළඹ අපරාධ කොට්‌ඨාසය මේ කල්ලිය ඇල්ලීමෙන් අනාවරණය වී ඇති කරුණු වලින් හෙළිවන්නේ සමාජ පරිහානියේ භයානක ඉසව්වකි.

අපි මේ සටහන තබන්නේ හෝටල් කාමරවල ලිංගික ජවනිකා පෙන්වා ආතල් ගැනීමට නොවන වගද කිව යුතුය.

සමාජය කනපිට හැරී ඇත. මේ හෝටල් කාමරවලට එන හොර ජෝඩු වලින් කප්පම් ගත් උදවියගෙන් හෙළි වූයේ ඒ සමාජ සෝදාපාළුවය.

ශිරාන් රණසිංහ සහ හේමන්ත රන්දුණු

Post a Comment

0 Comments